Titill: The Name of the Rose (Il Nome della Rosa).
Útgáfuár: 1986.
Útgáfufyrirtæki: 20th Century Fox.
Dreyfingaraðili: 20th Century Fox (Bandaríkin), Columbia Pictures (Ítalía), Constantin Film (Þýskaland), Acteurs Auteurs Associés/France 3 Cinema (Frakkland).
Land: Ítalía, Vestur-Þýskaland & Frakkland.
Framleiðandi: Franco Cristaldi, Bernd Eichinger, Alexandre Mnouchkine, Bernd Schaefers, Herman Weigel.
Lengd: 126 mín.
Stjörnur: 7,8* (Imdb) og 7,6 + 8,5* (RottenTomatoes).
Leikstjóri: Jean-Jacques Annaud.
Aðrar myndir sama leikstjóra: Seven Years in Tibet (1997), Enemy at the Gates (2001), Day of the Falcon (2011), Wolf Totem (2015).
Handrit: Andrew Birkin, Gérard Brach, Howard Franklin, Alain Godard. Byggt á bók Umberto Eco með sama nafni.
Tónlist: James Horner.
Kvikmyndataka: Tonino Delli Colli.
Klipping: Jane Seitz.
Kostnaður/tekjur: 18.500.000$/77.153.487$.
Slagorð: It's elementary, my dear Adso.
Trailer: Gerið svo vel.
https://www.youtube.com/watch?v=7-yYJgpQ-CE
Flokkun: Thriller.
Leikarar/Hlutverk:
Sean Connery = William of Baskerville. Fransiskana múnkur og Sherlock Holmes miðalda.
Christian Slater = Adso of Melk. Sonur barónsins frá Melk, sem hefur sett yngsta son sinn í læri hjá William. Lærlingur Williams, nokkurs konar ung útgáfa af Dr. Watson.
F. Murray Abraham = Bernardo Gui. Yfirmaður rannsóknarréttarins alræmda, sem dæmdi í hvers kyns trúvillumálum.
Helmut Qualtinger = Remigio de Varagine.
Elya Baskin = Severinus.
Mihael Lonsdale = Abboddinn.
Feodor Chaliapin, Jr. = Virðulegur Jorge de Burgos.
William Hickey = Ubertino de Casale.
Michael Habeck = Berengar. Aðstoðar bókavörðurinn.
Urs Althaus = Venantius. Svarti munkurinn. Sagður besti þýðandi grískra texta.
Valentina Vargas = Stúlkan nafnlausa.
Ron Perlman = Salvatore.
Leopoldo Trieste = Michaele da Casena.
Franco Valobra = Jerome of Kaffa.
Vemon Dobtcheff = Hugh of Newcastle.
Donal O'Brian = Pietro d'Assisi.
Andrew Birkin = Cuthbert of Winchester.
Lucien Bodard = Cardinal Bernard.
Peter Berling = Jean d´Anneaux.
Pete Lanchaster = Bishop of Alborea.
Mínúturnar:
001 = Textinn.
005 = Abboddinn kemur til að bjóða Vilhjálm velkominn. Þegar hann er að fara spyr hvort að einhver sé dáinn. Abboddinn svarar hikandi og útskýrir að ungur munkur hafi fundist látinn fyrir utan kastalann, en þó var ekki nokkur leið fyrir hann til að fremja sjálfsmorð með því að hoppa framaf.
Andlát 1: Einn munkur - Adelmo - hefur kastað sér framaf turni kastalans.
010 = Viljjálmur og Adso hitta Ubertine Casale, sem er mikill trúarleiðtogi. Have you not heard that the devil is
There is something feminine, something diabolical - he had the seeking inter cores with the devil. The devil is among us.
When the female, so perverse by nature,
014 =
0:00 = Titlar.
0:01 = Adso (Christian Slater) segir, sem gamall maður, frá þegar hann hittir merkilegasta mann sem hann hefur á sinni löngu ævi kynnst.
0:02 = William (Sean Connery) og Adso (lærisveinn hans) koma ríðandi að kastala.
0:04 = Munkarnir ræða hvort þeir eigi að láta Vilhjálm vita af því að einn þeirra – Adelmo – dó með dularfullum hætti.
0:05 = Vilhjálmur “ályktar” að Adso sé mál og hvar klósettið er!
0:06 = Munkarnir taka á móti Vilhjálmi, en þeir segja við hann að hann megi bara rannsaka málið óopinberlega, enda sé rannsóknarrétturinn á leiðinni. Vilhjálmur ályktar: einn dauður, Adelmo, gríski þýðandinn.
0:11 = Munkurinn Rubertion Casali: Konur eru ekki bara djöfullegar, heldur sjálfur djöfullinn!
0:16 = Vilhjálmur + Adso rannsaka fyrsta dauðsfallið á Adelmo sem kastaði sér fram af kastalaveggnum.
0:18 = Matsmálstíð, kvöldmatur > nótt.
0:22 = Annar dagur.
0:24 = Morð númer 2, Venanzíus er drukknaður í svínablóði, með lappirnar uppúr. Hann var grískuþýðandi, eins og sá fyrsti.
0:25 = Munkurinn Casali, vitnar í Biblíuna og segir að spádómurinn sé enn að rætast, tveir eru myrtir og fleiri munu deyja!
0:26 = Venanzíus krufinn. Hann var með svart blek á putta á hægri hönd.
0:27 = Adso hittir kroppinbakinn Salvatore (salvation =frelsun), n.k. andhverfa frelsarans. Forljótur og ógeðslegur og talar tungum (ruglar öllum tungumálum saman).
0:31 = Vilhjálmur og Adso álykta um sporin í snjónum, sem sýna (ekki sanna, sbr. afleiðsla!) að sá sem þau á var annað hvort mjög þungur eða þá að hann hélt á dauðu líki (ályktun: hljóta ekki öll lík að vera dauð? Afleiðsla!) og gekk afturábak!
0:32 = Vilhjálmur og Adso mega koma inn á skriftarherbergi bókasafnsins til að rannsaka skrifborð þess sem dó í svínablóðinu. Þeir mega samt ekki fara inn í bókasafnið. Sá feiti (Beringer) hræðist mýs eins og stelpa, Jorge kemur inn og skammar munka fyrir að hlægja. Það á ekki að hlægja að sköpunarverkinu. Vilhjálmur spyr hann hvort Aristóteles hafi ekki skrifað bók um hlátur (skáldskaparlistin bók 2). Jorge bregst við á dularfullan hátt og segir ritið glatað.
0:37 = Adso og Vilhjálmur labba út af bókasafninu og einhver varpar þungum múrsteini að þeim. Þeir hitta ekki.
0:39 = Vilhjálmur og Adso læðast að kvöldlagi inn á bókasafnið. Feiti munkurinn Beringer er þá inni í skriftarherberginu að lesa dularfullu bókina. Þeir finna bókina, en ofan á henni finnur Vilhjálmur miða með leynilega árituðum leiðbeiningum um það hvar bókina sé að finna. Áður en þeir geta lesið bókina þá platar feiti munkurinn þá í burtu og flýr með bókina.
0:43 = Adso leitar að feita munkinum Beringer í eldhúsinu, felur sig þar þegar annar munkur kemur inn og rekst svo á stúlku. Þau gera það á staðnum og Adso missir sveindóminn!
0:50 = Adso finnur stórt harta í eldhúsinu, og kallar morð morð, Vilhjálmur segir þetta vera hjarta úr uxa og bætir við að hann viti um ástarleik Adsos, en að hann vilji ekkert um það tala.
0:51 = Adso spyr Vilhjálm um ást. Löng umræða um ást í bókinni, en Vilhjálmur spyr hvort Adso sé ekki að rugla saman ást og girnd?
0:54 = Munkarnir koma á kirkjuþingið í morgunsárið og Adso spyr Vilhjálm að fyrst þeir finna ekki feita munkinn Beringer þá er hann kannski drukknaður í vatni (sbr. Opinberunarbókin).
0:57 = Þriðja dauðsfallið. Feiti munkurinn Beringer finnst látinní baði fullu af vatni. Við krufninu sjá þeir að einnig hann er með blek á putta og tungu, nema hvað nú er blekið á vinstri hönd, enda Beringer örvhentur. Beringer var sá eini sem var örvhentur og “perverted in many ways.”
0:59 Vilhjálmur gefur langa og lærða útskýringu á öllum dauðsföllunum. Adelmo fékk að lesa bókina gegn því að “lána” Beringer líkama sinn. Hann varð fullur samviskubits og framdi sjálfsmorð. Beringer refsar sjálfum sér á eftir með svipu. Venazíus fær næst að lesa bókina með sömu aðferð en núna er bókin lesin, hann með blek á putta og deyr. Beringer gerist forvitinn og les líka bókina, sama gerist, nema núna á vinstri hönd og á tungu líka. Hann verður veikur, fer í bað og deyr þar.
1:04 = Ábótinn trúir ekki útskýringum Vilhjálms og brennir blaðið með bókasafnsleiðbeiningunum.
1:07 = Vilhjálmur og Adso brjótast inn á sjálft bókasafnið. Það reynist vera mikið völundarhús og erfitt að finna réttar bækur. Vilhjálmur og Adso villast báðir í safninu, þeir geta talað saman, en vita ekki hvar þeir eru.
1:14 = Adso finnur Vilhjálm, en lendir þá í gildru.
1:15 = With the hand above the idol, press the first and the seventh, the forth. Á latínu primum et septimum de quatuor, sem merkir fyrsti og sjöundi af fjórum (fjórða).
1:16 = Bernardo Gui – rannsóknarréturinn – kemur í kastalann.
1:18 = Salvatore stundar djöflatrú og þarf á munnvatni frá stelpunni að halda. Hún er bara að ná sér í mat. Salvatore ræðst svo á hana (munið ást vs. girnd) og rannsóknarrétturinn handtekur þau og sakar um djöflatrú.
1:24 = Pyntingar hefjast. Á sama tíma byrjar kirkjuþingið.
1:28 = Morð 4. Opinberunarbókin talar þá um stjörnur, sól og tungl. Krufningameistarinn er drepinn með líkani af stjörnunum vegna þess að hann hafði fundið Um skáldskaparlistina bók 2 Gleðileikir efir Aristóteles.
1:33 = Salvatore er látinn endurtaka játningu sína, enda pyntaður alla nóttina.
1:35 = Annar munkur játar líka og tryllist.
1:40 = Brenna skal trúvillingna á báli.
1:42 = Morð 5. Annar munkur verður veikur í messunni og er greinilegt að hann er með blek á tungunni.
1:44 = Vilhjálmur og Adso brjótast inn á bókasafnið. Þeir verða að komast að því hvað ráðgátan merkir (sjá 1:15).
Vilhjálmur leysir gátuna, hún vísar ekki út fyrir sig, heldur í orðin sjálf.
1:45 = Vilhjálmur mætir þar Jorge, sem er greinilega upphafsmaðurinn að morðunum. En hvernig?
1:47 = Jorge lætur Vilhjálm fá bókina og vill endilega að lesa hana, rétt eins og aðrir hafa gert. En Vilhjálmur er með hanska!
1:48 = Jorge hleypur þá á brott með bókina um leið og bálkösturinn er að byrja.
1:51 = Jorge étur blaðsíðuhorn bókar Aristótelesar og kveikir svo í bókasafninu.
1:52 = Jorge deyr í brunanum og Vilhjálmur næstum því líka, þar sem hann vill bjarga sem flestum bókum af safninu. Bernardo Guy frá rannsóknarréttinum flýr brunann og hverfur úr sögunni, nema í kvikmyndinni, þar sem hann er látinn drepast á einum af pyntingartækjum sínum.
1:54 = Trúvillingarnir 3 eru brenndir á báli – berið saman við krossfestingu frelsarans. Trúvillingarnir deyja. Hér endar bókin og Vilhjálmur fer niðurlútur heim. En kvikmyndin varð auðvitað að skemma þennan endi, eða þá að færa hann nær frelsaranum, því hann lifði jú af krossfestinguna.
1:58 = Adso og Vilhjálmur ríða heim á leið daginn eftir og Adso mætir þá stúlkunni. Hvað gerir hann, hvað myndir þú gera, eltir hann Vilhjálm eða fer hann með stúlkunni (muna ást versus girnd).
2:06 = THE END.
Í þeirri von að þetta hjálpi til skilnings á stórmerkilegri bók, góðri kvikmynd og fræðandi sögu.
Um hlátur:
https://www.youtube.com/watch?v=jUUB96c6EpY
Andlát 2: Venantius munkur finnst með höfuðið ofan í tunnu sem er full af blóði.
Andlát 3: Beranger finnur lík Venatius látinn og bókina, skellir honum ofan í sínabóðið og fer sjálfur að lesa bókina á bókasafninu. Hann verður fljótlega veikur og fer í sitt síðasta bað.
Andlát 4: xx.
Andlát 5: xx.